Als arm schaap in Perth!

De laatste keer dat ik jullie schreef heb ik al een klein beginnetje gemaakt en verteld dat ik in Perth was aangekomen.
Perth is een leuke erg mooi gelokaliseerde stad! We hebben hier iets meer dan een weekje doorgebracht en hebben wederom een stad verkend. Ook in deze stad hebben we weer cv`s afgegooid en vele applicatieformulieren ingevuld, wat een papierwerk trouwens.Maar wederom van niemand wat teruggehoord. Men zei al dat ze binnenkort wel weer mensen nodig hadden maar niet per direct. Dat was dus de zoveelste domper, want wij hadden NU werk nodig!!
Maar om de teleurstelling de baas te zijn hebben we er een gezellige week van gemaakt en weer veel gezien en gedaan. Ook in deze stad was de Starbucks weer ver te zoeken, jammer... maar ondertussen zijn we erg goed geworden in het vinden van onze vaste cappuccino-kroeg en dus ook deze keer weer. Het is ‘Dome’ geworden. Het is een beetje te vergelijken met de Delifrance in Nederland, maar dan gezelliger. Daar hebben we dus tot nu toe elke dag lekker genoten van het drinken van cappuccino`s en af en toe verwende we ons daarbij op een muffin. Wat zijn die dingen verdomde lekker!! Ja zelfs in deze tijden, dat we het niet heel breed hebben tracteren we onszelf weleens. Aangezien we hier niet als twee anorexia-meisjes vandaan willen komen haha! Want waar we op leven is vooral noodles, noodels, macarroni met ham&kaas en nog eens macaroni met ham&kaas enaf en toe sla of boontjes uit blik en om toch nog een beetje een poging te doen gezond te blijven kopen we soms appels, maar wat zijn die krengen duur!
Daarom, een kleine OPROEP aan het thuisfront: voor ieder die wil dat ik toch nog wel een beetje in dezelfde staat terugkom als dat ik weggegaan ben. Lees: met geen grammetje teveel maar ook zeker niet te weinig, want ook mannen houden van een kont haha! Steun mij dan!
Ik zou dolgraag eens iets anders eten dan elke dag een boterham met goedkope fabriekskaas. Een boterham met een lekker stukje worst zou erg lekker zijn voor de verandering. En nog zoiets, eens een varierende maaltijd, iets met vlees, ja daar zou ik bijna een moord voor doen! Wat ik als karnivoor mis, het eten van vlees! Heel soms, zo eens in de paar weken kopen we een stukje vlees maar dat is dat het goedkoopste van het goedkoopste en smaakt meer naar afvalvlees zoals verwerkt is in een frikadel. En degene die mij kennen weten dat ik frikadellen niet bepaald smakelijk vind! En dat is nog zacht uitgedrukt. Het klinkt nu allemaal heel akelig, of ik het hier maar slecht heb (dat is ook wel een heel klein beetje zo...) maar om mijn verblijf iets aangenamer te maken en mogelijk iets gezonder te leven wil ik jullie via deze weg lief aankijken. Alle kleine bijlagen zijn van harte welkom op rek. nummer: 7821576. Je mag natuurlijk ook een lekkere boerenkoolstampot per koerier laten bezorgen of een lekker rood mals biefstukje.. die keus laat ik aan jullie!
Zo genoeg gezeurd en zielig gedaan... nu weer terug naar m`n belevingen.
Wat we onder andere hebben gedaan zijn, zoals we in elke beetje grote stad wel doen, de Botanic Gardens bekijken. Ook deze waren weer prachtig om te aanschouwen en dan vooral het uitzicht. Want de gardens liggen op de top van een berg, van waaruit je over de hele stad kan kijken! Het scheen vooral `s avonds erg mooi te zijn, dus we zijn er een keertje `s avonds teruggegaan. Hebben onze handdoek meegenomen, een stokbroodje en wat kruidenkaas en neergeploft op het gras van waaruit we uitzicht hadden over de hele stad. En nee men had ons niet voorgelogen, het was inderdaad schitterend!
Aangezien de herfst hier nu is aangebroken, het is overdag dan nog 30+, maar `s avonds koelt het wel meer af en heb je dan echt af en toe wel een vestje nodig of schieten we onze spijkerbroek in. Heerlijk vinden we dat! In alle winkels komen hier nu ook de najaarscollecties te liggen, en we staan telkens weer te watertanden voor de etalages.maar gelukkig in dit geval, hebben we geen geld dus we zijn echte nederlands en we doen alleen aan kijken, kijken en niet kopen! Wat soms best moeilijk is want ze hebben me hier een partij leuke kleding!
Wat hebben we nog meer gedaan. We hebben vorig weekend fietsen gehuurd. Dat was me wat. We hadden het plan naar Fremantle te gaan. Dat is een stadje hier ongeveer 1,5 uur fietsen vandaan. Wij vol goede moed de fiets `s begin van de middag opgesprongen, voorafgaand dit keer wel eerst van top tot teen ingesmeerd, want het was ook die dag weer eens een dag met een stralend blauwe lucht maar een lekker windje, waar je je dus flink in kan vergissen... wij heerlijk met helm en al langs het water fietsen, want de route was erg mooi! Ik had het vinden van de weg uit handen gegeven en Diaan fietse voorop. Maar na 1,5 uur fietsen was er nog geen bordje Fremantle te bekennen en ik kreeg een naar onderbuikgevoel en probeerde Diaan voorzichtig te vragen of ze wel zeker wist dat we goed gingen. Nee zo heel zeker wist ze dat niet meer. Dus ik een oud opaatje met slechts 3 tanden in z`n mond en 2 koppen kleiner dan ik de weg gevraagd. En ja, we waren dus inderdaad helemaal de verkeerde kant op gefietst. De lieve mand vertelde ons doodleuk dat we ongeveer het eind dat we tot nu toe hadden gefietst nogmaals moesten fietsen maar dan helemaal de andere kant op. Oke, even een diepe zucht, een slok water, helm weer op en daar gingen we weer. Phoe, gelukkig is Diaan zo`n fanatieke hockeyer, want ik weet niet of ik had kunnen doorzetten. Met deze hitte berg op, en berg af. En nee dat zijn geen miezerige heuveltjes, dat zijn echt bergen waar je bijna stilstaand tegenop fietste. En dan ook nog in ons achterhoofd hebbende dat we naar de Fremantle proson wilde, waar de laatste tour om half 5 zou gaan, dachten we ons te herinneren. En de tijd begon dan ontzettend te dringen want we hadden nog slechts een uur. We hebben ons de benen uit ons lijf getrapt, veel gezucht en af en toe een schreeuw van Diaan om me aan te moedigen door te zetten. En jawel, exact om half 5, geen minuut later of eerder kwamen we bij de gevangenis aan. Ik gooide m`n fiets tegen een paal, en plofte op het eerste de beste muurtje in de gevangenis neer. Het zweet stond me overal en ik had een hoofd dat op ontploffen stond. De bewakers van de gevangenis kwamen zelfs naar me toe met een hoofd dat boekdelen sprak en stiekem waren ze bang dat ik elk moment van m`n stokje kon gaan volgens mij haha, maar goed, zij mij de toiletten gewezen en ik mezelf, voor zover dat kon, opgefrist. Diaan had ondertussen 2 kaartjes gekocht en vertelde mij dat de laatste tour om 5uur ging, en we dus nog een klein halfuurtje hadden om bij te komen. Dat was maar goed ook want ik stond te trillen op m`n benen, we hadden dan ook naast het ontbijt niks meer gegeten. Wij nog even snel iets hartigs gekocht en ons rond laten leiden door de gevangenis. Wat was dit een indrukwekkende tour! Het leek wel of we in de serie Prison Break waren beland! Vooral het allerlaatste deel, waarin we naar een ruimte gingen waar mensen opgehangen werden was erg akelig. Diaan en ik keken elkaar aan en waren erg blij dat we niet de nachttour hadden gekozen, die 1x per avond plaatsvond en je met fakkels werd rondgeleid. Een soort spooktoch dus. Nee we waren nu al best ontdaan, dus we hadden een juiste keus gemaakt. Na de tour nog even langs het stand en de boulevard gefietst en toen kon de terugrit weer beginnen. Maar na een kleine 20 minuten stopte Diaan ineens, ook dat nog. Ze had een lekke band! Daar stonden we dan, nog zo`n uur fietsen verwijdert van het hostel rond een uurtje of 7. Gelukkig zagen wen niet veel verder een bushalte, waar we dus naartoe zijn gelopen.aangezien Diaan erg graag terug wilde fietsen en ik daar niet heel veel problemen mee had, hadden we de keus gemaakt dat ik met fiets en al met de bus terug zou gaan. Maar dat ging zo makkelijk nog niet, want de buschauffeur hield voet bij stuk dat het niet is toegestaan een fiets mee naar binnen te nemen, en er overal camera`s hingen die het in de gaten hielden. Wij dus nog zieliger kijken en een verhaal ophingen dat we hier niet vandaan kwamen en dus niemand kenden om te bellen om ons te komen ophalen. Dat werkte! Ik mocht met fiets en al naar binnen maar moest hem wel verzekeren dat ik hem erg goed beet zou houden. Dat was niet zo`n moeilijke klus. Ondertussen had ik het gevoel dat ik een gevangene was die vervoerd werd, want ik hoorde de chauffeur door de intercom met allemaal mensen praten en zeggen dat ie iemand die hier niet vandaan kwam vervoerde met een fiets. Geen problemen mee dacht ik, ik zit lekker! Na een half uur werd ik nog palvoor het hostel afgegooid ook en ik ben even de benen wat rust gaan gunnen op m`n bedje tot Diaan thuis zou komen. Wat was me dat een dag!
De volgende dag moesten we de fietsen terugbrengen, dus wij weer een zielig verhaal ophangen, we werden er nog goed in! En nee we konden geen geld terug krijgen maar we mochten de fietsen nog wel voor de rest van die dag gratis huren, dat betekende van 12-17.30u. Eigenlijk hadden we geen kont meer over en onze benen spartelden wel wat tegen maar we hebben nog heerlijk wat gefietst die middag. Die avond viel rond een uur of half 8 het licht in het hostel uit, kortsluiting. Ja dan is het ineens heel donker. En aangezien de meterkast in het pand naast het hostel zit, waarvan de eigenaren al naar huis waren hebben we tot de volgende ochtend zonder stroom gezeten, erg knus met kaarsjes op de bank de avond doorgebracht. Het hostel is sowieso al erg huiselijk. Telkens als we hier weer binnenlopen hebben we een soort ‘thuiskom-gevoel’. Het is erg kleinschalig, en er is een woonkamer met wat banken en een tv waar je lekker je tv series Grey`s Anatomy en Private Practice na 3 maanden te hebben moeten missen weer kan kijken! Een en al genieten dus. Ja de jongen moesten wel achter de tv geschopt worden welke football zaten te kijken, maar gelukkig waren de meiden in de meerderheid en werd er gezapt! Verder is de doucheruimte alleen wat apart.. je hebt 3 douchen met een douchegordijn maar that`s it. Je moet je dus aan-en uitkleden buiten je douche, en daarna bloot je douche inlopen. Wij hebben daar als nuchtere hollandse meiden gaan probleem mee, maar er zijn meiden/vrouwen tussen die werkelijk waar zo onwijs moeilijk doen waardoor je alleen maar meer opvalt en men naar je kijkt haha! Wat wij dan dus ook doen, beetje plagen hoort er ook bij...
De overige dagen hebben we vooral naast hier en daar nog wat cv`s gedropt te hebben wat geluierd langs de rivier, in het park gelegen en lekker op ons belkon gehangen.
Afgelopen weekend was een weekend waar ik niet te uitgebreid op in zal gaan, ga er maar van uit dat we ons prima vermaakt hebben en eindelijk de voetjes weer eens van de vloer gingen, want dat hadden we best gemist, het stappen! Ja, het was een wild weekendje, geloof mij!
Aangezien we aan het eind van de week nog altijd niks van iets dat op een reactie op onze cv`s hadden vernomen besloten we een plan de campagne te maken. Want ja er moest echt iets gebeuren. We besloten het Wwoof-boek erbij te pakken. De betekenis daarvan luidt als volgt: Willing workers on Organic Farms. We hebben een heel aantal families gemaild en kregen de volgende dag al vele reacties terug. Eentje vonden we eruit springen en hebben gemaild graag te willen komen. We zijn van harte welkom vanaf morgen t/m 10 april. Want dan vliegen we naar Nieuw-Zeeland. Ja in eerste instantie zouden we 1 april al vliegen,maar aangezien we hier nog wat van plan waren te werken hebben we die datum verlaat. Had achteraf niet nodig geweest, maar dat is het leven van een backpacker. De plannen kunnen per dag veranderen!
We vertrekken naar het zuiden, 320 km hiervandaan ergens in een gehucht tussen Manjimup en Pemberton. Maar er is ons beloofd dat er internet is,dus hopelijk kan ik jullie ook vanaf daar berichtten hoe het met me gaat! We moeten van ongeveer 8-13uur 6/dgn p/week klusjes in en rondom het huis doen, in ruil daarvoor krijgen we gratis onderdak, gratis eten en de was wordt voor ons gedaan. Dat worden dus 2 weken waarin we geen geld verdienen maar ook niet uitgeven!
We gaan dus weer een nieuw avontuur tegemoet, erg leuk en hebben er veel zin in, want we weten weer eens niet goed wat ons te wachten staat!

De foto`s die bij m`n laatste belevingen horen zijn te vinden op de Link: http://www.mijnalbum.nl/Album=4JBWJ7TQ